Lees hieronder in de verschillende alinea's hoe dit werk tot stand is gekomen.
'Tribes'
Over mijn 'work-in-progress' met de verzameling ontklede 'klederdrachtpoppen' heb ik al even niets geschreven. Toch blijf ik verzamelen en de collectie wordt steeds spannender.
Het lastigste is de titel. Eerst heb ik de werktitel 'Poppenkast' genoemd. Nu is er een nieuwe (werk) titel: TRIBES. Er komen steeds meer 'verwante' poppen, die samen families, groepen, stammen....'Tribes' vormen. Het is een werk over DIVERSITEIT - maar dat vind ik nog steeds een te 'makkelijke' titel: haast een modebegrip. Bij 'Tribes' denk ik ook aan antropologie en sociologie. Mijn poppenverzameling is een reflexie van de bonte mensenwereld: meerkleurig, meer vormig, intercultureel. Ook ras en sekse worden ruim opgevat.
Binnenkort wil ik mijn 'groeps opstellingen' op de foto zetten en dan komt het werk 'Tribes' hopelijk nog meer tot leven.
Lees hieronder wat ik eerder al schreef over de verzameling! Deze mini-vrouw zat bij mijn laatste pakketje. Ik vind haar zo leuk!
Nieuw werk: "Poppenkast" (nu: Tribes)
Al even ben ik bezig met een nieuwe verzameling, een project, iets dat me ontspant en me in veel nieuwe denkflarden brengt. Is het kunst? Ja, het is kunst. Die 'bezwering' moet ik het meegeven, een disclaimer voor mezelf. Om toe te laten wat banaal is, om me te storten in een wereld die ogenschijnlijk ver van het tentoonstellings- en galerie circuit staat.
Op 28 mei 2017 stond er in de NRC (zie foto) een artikel over het 'uitsterven' van de typische postzegelverzamelaar: man, wat ouder, beetje duf met een stoffige hobby. Als je het woord 'Postzegelverzamelaar' zou vervangen door 'Klederdrachtpoppenverzamelaar' kom je volgens mij het dichtste bij de vrouwelijke evenknie van de postzegelverzamelaar.
In de jaren '60 en '70 had het verzamelen van klederdrachtpoppen een hoogtepunt, denk ik. Reizen kwam binnen bereik van meer mensen - dichtbij (de Nederlandse klederdrachten) of wat verder weg (Spaanse danseressen, Vlaamse kantklossers). Wellicht ook waren er familieleden die de verzamelaarster kon inschakelen om van verre reizen popjes als souvenir mee te nemen (Indiaantjes uit Canada, personages uit Israel, een Surinaamse). Of er ook een grote importmarkt was, dat weet ik niet - maar dat zal vast wel. Op een Indiaanse pop vond ik een prijssticker van de V&D, in guldens.
Over dit soort verzamelingen weet ik (nog) bijna niets. Op internet en in de bibliotheek is er eigenlijk geen 'studie' over te vinden.
Mijn 'waar' koop ik op Marktplaats. Daar wordt soms een tipje van de sluier opgelicht: 'oma is helaas dood', 'uit een erfenis - te koop voor een goed doel'. Hele 'poppenkasten' vol worden aangeboden. Een foto van z'on Marktplaatsadvertentie zie je hiernaast.
De klederdrachtpoppen werden vaak verkocht in een plastic bescherm koker. Voorzichtige eigenaressen lieten ze soms onberoerd en toonde de poppen onuitgepakt.
Nu komen ze, oneerbiedig, via Marktplaats in een bananendoos bij mij.
En wat doe ik?
Ik kleed ze uit. Tot het punt dat ik denk - en zo is het genoeg.
´Bloot´zijn we allemaal gelijk? Het laat juist diversiteit zien!
Alle (600!) popjes die ik van over de hele wereld verzamel, kleed ik uit. Ze worden ontdaan van waar ze voor gemaakt zijn: de klederdracht van het land laten zien. Ze staan dus in hun blootje.
En dan zie je pas het karakter van het land. De (ideale?) lichaamsvorm, het materiaal, de gezichtsuitdrukking, uitbundig (arme wijd, dansend) of stijf rechtop, donker of wit of roze of gemengd. Mannen blijken soms vrouwen (er was blijkbaar maar 1 soort pop), goedkoop materiaal dat veel bewerking kost (India, Zuid Amerika?) of een standaard plasic popje, wat touw waarover lappen zijn gedrappeerd, beschilderde gezichtjes, standaard gezichtjes, karakaturale modellen en overdreven lange armen of benen, te grote of te kleine hoofden en 'aangebrachte' borsten van watten tot klei tot plastic. Toewijding van het maken (heel precies) tot iets dat de naam van het woord 'lichaam' niet meer mag dragen.
Transgenders (1)
De meest voorhanden zijnde popjes waren blijkbaar van het vrouwelijk geslacht. Ik zie vooral 'vrouwen' vermomd als mannen. Soms gaat dit ver: deze 'man' ondeging een borstamputatie!
Transgenders (2)
Ook in de categorie: hoe maak ik van een vrouw een man. 'De vrouw met baard'.
Zegt een 'onderbroek' iets over preutsheid van een land?
Een voorbeeld - ze is Duits. Beetje een potige jonge dame met buikje. Ze kijkt je bijna brutaal aan. Of liever: onbevangen?
Uitgekleed. Wat valt me opt? Bijna alle Duitse, maar eigenlijk alle Europese vrouwelijke klederdrachtpoppen dragen een onderbroek. Er zijn niet zoveel 'mannetjes', maar onder hun veelal zwarte lange broek dragen ze niets. En een vrouwfiguur uit Oosterse landen? Ik ben nog geen onderbroek tegen gekomen.
Een schetsje van een aantal mensen met een donkere huidskleur.
Deze 'boerin', waarschijnlijk in rouwkleding, ziet er toch wel vrolijk uit. Onder haar zwarte rokken zag ze er dan ook pittig uit!
Deze pop komt uit Israel. Voor iedereen is duidelijk te zien dat hij in traditionele Joodse kleding is gehuld, de Thora-rollen als accessoire. Zelfs de kenmerkende 'pijpekrullen' ontbreken niet.
'Blood' is deze heer kwetsbaar, met z'n roze witte lijf. Gemodelleerd in plastic, voor een deel 'bedacht' door het toeval.